4. Definiowanie sposobu tworzenia obiektów (konstruktory)
Specjalną operacją jest operacja tworzenia obiektu. Konstruktor służy (głównie) do inicjowania pól obiektów.
O konstruktorze można myśleć jako o specjalnej metodzie, która:
Podobnie jak przy definicji metod - w definicji konstruktora możemy podać
specyfikator dostępu, który określa czy konstruktor może być wywołany spoza
klasy. Postać definicji konstruktora:
[ public] class nazwa_klasy { // Definicja konstruktora [ specyfikator_dostępu ] nazwa_klasy(lista_parametrów) { // czynności wykonywane przez konstruktor } }
W klasie Para możemy mieć np. takie konstruktory: public class Para { private int a; private int b; public Para(int x, int y) { // Nadaje polom a i b wartości a = x; // przekazane konstruktorowi jako b = y; // argumenty } ... }
albo: public class Para { private int a, b; public Para(int x) { // Konstruktor ma jeden parametr: a = x; // oba pola są nim inicjowane b = x; } ... }
Mając tak zdefiniowane dwa konstruktory w klasie Para, możemy teraz łatwo tworzyć obiekty-pary o zadanych wartościach np. Konstruktory zawsze są wywoływane za pomocą wyrażenia new
Szczególnym rodzajem konstruktora jest konstruktor bezparametrowy.
|