Podsumowanie
Po wykładzie 14-15 umiemy:
- sortować tablice,
- wyszukiwać dane w tablicach,
- budować niezmienniki pętli iteracyjnych, po to by przekonać się o
poprawności naszego rozumowania przy programowaniu iteracji, a także po to
by - ewentualnie - z dobrze dobranego niezmiennika wydedukować sposób rozwiązania
problemu wymagającego zastosowania pętli iteracyjnych,
- stosować rekurencję, która pozwala upraszczać rozwiązywanie problemów,
- obsługiwać błędy w programie za pomocą obsługi wyjątków,
- operować na plikach tekstowych.
Na tym kończymy wprowadzenie do programowania na przykładzie Javy.
Uzyskana w toku wszystkich wykładów wiedza pozwala już tworzyć wiele praktycznych i użytecznych programów.
Jest także niezbędnym fundamentem, na którym oprze się dalsza nauka programowania.
W szczególności - przy zastosowaniu bardziej rozbudowanych elementów języka
Java, którym będziemy przyglądać się w drugim semestrze.
Po opanowaniu przedstawionych teraz - z konieczności - niezbyt fantazyjnych
podstaw czeka nas w toku dalszej nauki prawdziwa uczta:
- zaawansowane koncepcje obiektowe, ciekawe same w sobie, ale też bardzo
ułatwiające programowanie (np. polimorfizm i implementowanie interfejsów),
- działanie na złożonych i dynamicznych strukturach danych za pomocą bardzo eleganckich i prostych środków tzw. klas kolekcyjnych,
- tworzenie graficznych interfejsów użytkownika z wykorzystaniem ogromnego zestawu
bogatych graficznie i elastycznych komponentów wizualnych i przy zastosowaniu
nowoczesnych koncepcji delegacyjnego modelu obsługi zdarzeń oraz architektury "Model-View-Controller",
- wykorzystanie narzędzi Javy w zastosowaniach internetowych.
|