następny punkt »

1. Język

W poprzednim wykładzie poznaliśmy pojęcie algorytmu. Wiemy już, że rozwiązanie jakiegoś problemu za pomocą komputera wymaga najpierw algorytmu. Pisząc programy przekładamy, zapisujemy algorytmy w jakimś konkretnym języku programowania.

Uczyć się programowania będziemy na przykładzie języka Java. Wykład 4  będzie wprowadzeniem do tego olbrzymiego i fascynującego środowiska programowania, dalsze wykłady - krok po kroku będą odkrywać tajniki Javy.

Zanim to jednak nastąpi warto przyjrzeć się elementarnym konstrukcjom programistycznym w znacznie prostszym i bardziej intuicyjnie zrozumiałym środowisku.
Jest nim język REXX, a raczej jego uproszczona, zmodyfikowana dla potrzeb wykładu, wersja.

Warto zauważyć, że teraz pod hasłem "Podstawy programowania" nie będziemy zajmować się jeszcze koncepcjami programowania obiektowego. Zagadnienia obiektowe pojawiać się będą stopniowo od następnego wykładu, a ich systematyczne i pełne omówienie zaplanowane jest na drugi semestr.
W tym kontekście wybór REXXa jako środowiska prezentacji elementarnych koncepcji programistycznych jest całkiem świadomy. W przeciwieństwie bowiem do swoich starszych braci ( ObjectREXXa i NetRexx'a) jest on językiem nieobiektowym.
Podejście obiektowe powstawało jako sposób eliminacji pewnych słabości podejścia strukturalnego i związanych z nim nieobiektowych języków programowania (takich jak Algol, Fortran, PL/I, C czy właśnie REXX).
Zatem, tak naprawdę, znaczenie i istota programowania obiektowego są lepiej i łatwiej rozumiane przez tych, którzy mają również pewną wiedzę o językach nieobiektowych. Choćby dlatego warto poświęcić trochę czasu na ten wykład. Zresztą wszystkie prezentowane tu elementy językowe będą mialy swoje odpowiedniki w Javie.
Ale skoro tak, skoro wszystko ponownie odnajdziemy w Javie, to po co zaczynać od elementów innego języka, poznawać inną składnię (nawet jeśli to poznawanie będzie raczej fragmentaryczne).

Rysunek - REXX logo Otóż cztery charakterystyczne cechy języka REXX:

  • składnia zbliżona do naturalnej składni języka angielskiego,
  • brak konieczności deklaracji zmiennych i określania ich typów
  • dynamiczne tablice
  • bogaty zestaw wbudowanych funkcji o naturalnych nazwach i argumentach


w dużym stopniu pozwalają używać go jako swoistego pseudo-kodu do opisu algorytmów.

Potraktujmy zatem ten wykład jako połączenie ćwiczeń polegających na zapisywaniu prostych algorytmów w swoistym pseudo-kodzie z poznawaniem elementarnych pojęć programowania bez konieczności (na razie) zwracania uwagi na takie kwestie jak np. typy zmiennych, deklaracje, czy sposób alokowania obszarów dla wartości zmiennych w pamięci komputera.
Te zagadnienia będą ważne w nauce Javy i w nauce innych języków programowania. Nie są one jednak istotne w kontekście poznawania podstawowych koncepcji programistycznych i dlatego właśnie staramy się teraz "nie rozpraszać".
A przy okazji okaże się, że nasze proste, pisane niemal że w pseudo-kodzie, programy będą działać, będziemy mogli je łatwo testować i modyfikować.

Na koniec trzeba jeszcze raz podkreślić, że wykład ten nie jest poświęcony językowi REXX (tak naprawdę zobaczymy tylko pewne jego fragmenty, przy czym niektóre z nich będą zmodyfikowane dla potrzeb niniejszego wykładu). Warto jednak zachęcić do głębszego poznania tego języka, jest on bowiem bardzo prostym, ciekawym i wygodnym narzędziem programowania.

Zobacz więcej informacji o języku REXX
Linki do stron o językach REXX, NetRexx i ObjectRexx
 następny punkt »