Podsumowanie

Po wykładzie 14-15 umiemy:

  • sortować tablice, 
  • wyszukiwać dane w tablicach,
  • budować niezmienniki pętli iteracyjnych, po to by przekonać się o poprawności naszego rozumowania przy programowaniu iteracji, a także po to by - ewentualnie - z dobrze dobranego niezmiennika wydedukować sposób rozwiązania problemu wymagającego zastosowania pętli iteracyjnych,
  • stosować rekurencję, która pozwala upraszczać rozwiązywanie problemów,
  • obsługiwać błędy w programie za pomocą obsługi wyjątków,
  • operować na plikach tekstowych.

Na tym kończymy wprowadzenie do programowania na przykładzie Javy.
Uzyskana w toku wszystkich wykładów wiedza pozwala już tworzyć wiele praktycznych i użytecznych programów.
Jest także niezbędnym fundamentem, na którym oprze się dalsza nauka programowania.
W szczególności - przy zastosowaniu bardziej rozbudowanych elementów języka Java, którym będziemy przyglądać się w drugim semestrze.
Po opanowaniu  przedstawionych teraz - z konieczności - niezbyt fantazyjnych podstaw czeka nas w toku dalszej nauki prawdziwa uczta:

  • zaawansowane koncepcje obiektowe, ciekawe same w sobie, ale też bardzo ułatwiające programowanie (np. polimorfizm i implementowanie interfejsów),
  • działanie na złożonych i dynamicznych strukturach danych za pomocą bardzo eleganckich i prostych środków tzw. klas kolekcyjnych,
  • tworzenie graficznych interfejsów użytkownika z wykorzystaniem ogromnego zestawu bogatych graficznie i elastycznych komponentów wizualnych i przy zastosowaniu nowoczesnych koncepcji delegacyjnego modelu obsługi zdarzeń oraz architektury "Model-View-Controller",
  • wykorzystanie narzędzi Javy w zastosowaniach internetowych.