Omówione zostały metody analizy liniowych układów prądu stałego i metody analizy prostych układów nieliniowych. Wśród metod analizy układów liniowych przedstawiono metody dotyczące znalezienia jednej odpowiedzi (prądu lub napięcia w wybranej gałęzi) jak i metody sieciowe, pozwalające otrzymać rozpływ prądów lub rozkład napięć w układzie. Metody analizy układów nieliniowych ograniczone zostały do prostych przypadków układów z jednym elementem nieliniowym lub niewielką ich liczbą w połączeniu szeregowo-równoległym.
W pierwszej grupie metod analizy oparto się na prostych układach zwanych dzielnikami napięcia i prądu oraz elementach równoważnych o prostszej strukturze niż układ wyjściowy. Schematy zastępcze dotyczyły dwójników oporowych (układów bezźródłowych) i dwójników źródłowych, wykorzystano najprostsze metody znalezienia oporu zastępczego, połączeń źródeł i ich równoważności aż do metod ogólnych sformułowanych jako twierdzenia o źródłach zastępczych (zasada Thevenina i zasada Nortona). W przypadkach układów o wielu źródłach podano metodę rozwiązania opartą na zasadzie superpozycji.
Pokazano również podejście szersze pozwalające na jednoczesne wyznaczenie prądów lub napięć we wszystkich gałęziach układu. W tym sieciowym podejściu do analizy przedstawiono dwie metody: metodę prądów obwodowych i metodę napięć węzłowych. Obie z metod o podobnym, nieco trudniejszym formalizmie matematycznym dają w końcowym efekcie informacje globalne o prądach i napięciach w układzie.
W analizie układów nieliniowych przedstawiono sposoby rozwiązania analitycznego (w możliwych przypadkach) i graficznego. Do analitycznego podejścia konieczna jest znajomość wyrażenia charakterystyki elementów nieliniowych w postaci funkcyjnej i umiejętność rozwiązania wynikłego stąd równanie nieliniowego lub przestępnego. W przypadku przedstawienia charakterystyk w postaci wykresu można skorzystać z metod graficznych: charakterystyk łącznych i prostej oporu
Wszystkie te metody poparte zostały przykładami rozwiązanymi w tekście. Jednak dla pełnego przyswojenia sobie tych metod konieczne jest rozwiązanie samodzielne wielu innych przykładów zawartych w podanych podręcznikach i zbiorach zadań.