« poprzedni punkt | następny punkt » |
W rzeczywistych układach cyfrowych czas reakcji wyjścia układu na zmiany na wejściach układu nie jest nieskończenie krótki. Zmiany sygnałów wejściowych propagują do wyjścia układu ze skończona szybkością. W przypadku układów cyfrowych podstawowymi parametrami dynamicznymi opisującymi szybkość propagacji sygnałów są czasy propagacji. Parametr tpHL określa czas, po którym, po zmianie sygnału wejściowego, nastąpi zmiana sygnału wyjściowego z poziomu wysokiego na niski. Parametr tpLH określa czas, po którym, po zmianie sygnału wejściowego, nastąpi zmiana sygnału wyjściowego z poziomu niskiego na wysoki. Definicje te ilustruje rysunek III.6. Zwróćmy uwagę, że wszystkie czasy mierzone są w odniesieniu do ustalonego napięcia Ur takiego samego na wejściu jak i na wyjściu układu. Warto również zauważyć, że czasy propagacji dla poszczególnych zboczy nie muszą być takie same.
Rys. III.6. Ilustracja definicji czasów propagacji
W praktyce często można spotkać się z parametrem określanym jako czas propagacji tp dla danego układu cyfrowego. Czas ten jest określany jako średnia arytmetyczna czasów propagacji dla poszczególnych zboczy . Zwróćmy uwagę, że tak zdefiniowany parametr często jest podawany w danych reklamowych i ma jedynie wartość orientacyjną. W praktyce projektowej najczęściej musimy korzystać z maksymalnych wartości czasów propagacji tpHL i tpLH. Czasy propagacji wystarczają do scharakteryzowania szybkości pracy pojedynczej bramki. W przypadku bardziej złożonych układów cyfrowych spotkamy się ze znacznie większą liczbą parametrów dynamicznych.
« poprzedni punkt | następny punkt » |