następny punkt » |
Są zastosowania, w których wygodnie jest operować na cyfrach dziesiętnych. Stąd pojawia się potrzeba reprezentowania cyfr dziesiętnych za pomocą kodów dwójkowych. Jednym z takich kodów jest kod BCD. W kodzie tym poszczególne cyfry dziesiętne kodowane są dwójkowo - każda cyfra niezależnie. Tablicę kodu pokazano na rysunku V.1. Wagi poszczególnych pozycji to odpowiednio 23, 22, 21, 20. Zauważmy, że nie wykorzystuje się słów kodowych od 1010 do 1111.
Rys. V.1. Kod BCD
Przykład
Przedstawić liczbę dziesiętną 127 w kodzie BCD.
Rozwiązanie jest następujące
(127)10 = (0001 0010 0111)BCD
Pewną modyfikacją kodu BCD jest kod z nadmiarem 3. Kod ten otrzymujemy z kodu BCD dodając do każdego słowa kodowego cyfrę dziesiętną 3 ((0011)2). Skutkiem tego jest to, że nie jest to już kod ważony. Tablicę kodu pokazano na rysunku V.2.
Rys. V.2. Kod z nadmiarem 3
Kod reprezentujący cyfrę może mieć więcej niż cztery pozycje. Jednym z takich kodów jest kod jeden z dziesięciu (1 z 10). Tablicę kodu pokazano na rysunku V.3.
Rys. V.3. Kod jeden z dziesięciu
Obok kodu 1 z 10 popularne są kody typu 1 z 2n, w których n- bitowemu słowu wejściowemu odpowiada słowo bitowe z jedną jedynką na pozycji określonej przez słowo wejściowe.
następny punkt » |