« poprzedni punkt |
W grafice komputerowej mamy do czynienia z różnymi urządzeniami, które umożliwiają pozyskiwanie obrazów w postaci cyfrowej (skanery, fotograficzne aparaty cyfrowe) bądź ich reprodukcję (monitory, drukarki). Każde z nich może mieć inną gamę kolorów - obszar barw odtwarzalnych (por. rysunek V.12). W takiej sytuacji może stać się niemożliwe wierne reprodukowanie barw na dwóch urządzeniach. Możliwym rozwiązaniem jest ograniczenie gam kolorów dwóch urządzeń do wspólnego obszaru gam tych urządzeń. Inne rozwiązania zakładają odwzorowanie gamy kolorów jednego urządzenia na gamę kolorów innego urządzenia za pomocą odpowiednich transformacji w wybranej wspólnej przestrzeni kolorów. W praktyce dokonuje się najczęściej projekcji koloru w kierunku środka gamy kolorów, co powoduje redukcję nasycenia i w pewnym stopniu jasności, przy zachowaniu barwy.
![]() |
Rys. V.12. Wykres chromatyczności z przykładowymi różnymi gamami kolorów dwóch urządzeń
Inne możliwe rozwiązanie polega na korzystaniu z jednej wspólnej przestrzeni barw niezależnej od poszczególnych urządzeń. Przestrzenią taką może być jedna z przestrzeni zdefiniowanych przez Komisję CIE. Z kolei dla każdego urządzenia można określić tak zwany profil urządzenia, który umożliwi odwzorowanie między przestrzenią kolorów danego urządzenia a przyjętą przestrzenią.
Niektóre firmy (Kodak, Agfa) opracowały odpowiednie systemy zarządzania kolorami. Został również opracowany standardowy format dla opisu profili (ICC). W systemie Windows pliki zawierające profile mają rozszerzenie .icm. Profile nowych urządzeń są często zawarte w sterownikach urządzeń. Są to oczywiście domniemane profile - do użytkownika należy zapewnienie właściwego zestrojenia urządzenia.
System zarządzania kolorem ma za zadanie zarządzanie profilami oraz przesyłanie obrazów między urządzeniami z uwzględnieniem profili. Trzeba jednak pamiętać, że nie ma jednego uniwersalnego sposobu dokonywania transformacji kolorów jeżeli gamy kolorów urządzeń nie są identyczne. Stąd, mimo wszystko, trzeba liczyć się z tym, że mogą występować różnice przy reprodukcji obrazów w różnych systemach. Sytuację komplikuje dodatkowo fakt, iż najczęściej stosowana w praktyce przestrzeń L*a*b* nie uwzględnia w pełni warunków obserwacji obrazu.
« poprzedni punkt |