« poprzedni punkt |
Po opracowaniu modeli poszczególnych obiektów i określeniu ich atrybutów można przystąpić do projektowania sceny, która będzie potem renderowana i prezentowana na ekranie. Projektowanie sceny polega na przeniesieniu przygotowanych modeli obiektów składowych do jednego układu współrzędnych (tak zwanego układu świata) i umieszczeniu ich w odpowiednich pozycjach. Na rysunku IX.6 pokazano przykładową scenę (widok z góry):
![]() |
Rys. IX.6. Przykładowa scena
Dla pełnego zdefiniowania sceny konieczne jest jeszcze określenie tła i określenie sposobu oświetlenia sceny, a więc dobranie i rozmieszczenie w scenie źródeł światła. Każde światło może być ustawione w wybranym miejscu sceny i skierowane w odpowiednią stronę.
W praktyce stosowane są różne rodzaje świateł. Jasność obiektów oświetlanych przez poszczególne źródła zależy od jntensywności źródła, kierunku pod jakim padają promienie na obiekt oraz często również od odległości źródła od obiektu.
Najczęściej używa się punktowe źródło światła. Promienie świetlne generowane przez takie źródło rozchodzą się z jednego punktu równomiernie we wszystkich kierunkach. Jeżeli źródło punktowe jest dostatecznie daleko od obiektu, to często przyjmuje się, że promienie świetlne docierają do obiektu jako promienie biegnące równolegle do siebie i w związku z tym oświetlają równomiernie powierzchnię obiektu. W takim przypadku mówi się o kierunkowym źródle światła.
Spośród innych modelowanych źródeł światła, należy wymienić jeszcze źródła o modelowanej charakterystyce rozchodzenia się promieni, takie jak źródła stożkowe (promienie ze źródła punktowego rozchodzą się tylko w obrębie stożka o zadanym kącie rozwarcia) czy źródła reflektorowe (promienie rozchodzą się tylko w obrębie walca o określonym promieniu podstawy).
Obok wymienionych różnych źródeł światła należy wymienić również tak zwane światło otoczenia. Światło to nie jest związane z żadnym konkretnym źródłem światła. Natomiast pozwala ono uwzględniać fakt, iż w rzeczywistości obiekty są widoczne nawet przy braku konkretnych źródeł światła. Na przykład w ciągu dnia w pomieszczeniu, w którym nie ma żadnego źródła światła natomiast jest okno, jesteśmy w stanie obserwować wszystkie znajdujące się w pomieszczeniu obiekty.
Na rysunku IX.7 pokazano przykładową bryłę oświetloną przez różne źródła światła.
![]() | ![]() | ![]() |
Rys. IX.7. Bryła oświetlona przez różne źródła światła
Przestrzeń, w której tworzy się całą scenę określa się jako przestrzeń sceny. W przestrzeni sceny poza obiektami umieszcza się źródła światła. Zdefiniowana scena może być oglądana z różnych punktów obserwacji i pod różnymi kątami. W celu określenia sposobu obserwacji sceny wprowadza się pojęcie obserwatora; korzysta się również z równoważnych pojęć: kamera lub oko obserwatora. Parametry obserwatora określają jego położenie i kierunek patrzenia.
« poprzedni punkt |