We współczesnej elektronice jako elementy czynne w przeważającej większości wykorzystywane są przyrządy półprzewodnikowe. Lampy elektronowe, które jeszcze 40 lat temu były podstawowymi elementami układów elektronicznych, przeszły (poza wyjątkowymi zastosowaniami) do historii. Obecnie już nawet dyskretne układy złożone z pojedynczych diod, tranzystorów, oporów i pojemności, są coraz częściej zastępowane układami scalonymi, zawierającymi nawet miliony elementów. Te, jakże złożone układy, wytwarzane są przez odpowiednie formowanie materiałów półprzewodnikowych. Dlatego zrozumienie współczesnej elektroniki wymaga znajomości podstawowych zasad działania elementów i przyrządów półprzewodnikowych, opartej na fizyce ciała stałego.
Omówiony zostanie proces przewodnictwa w materiałach, a szczególnie w półprzewodnikach, zwykle domieszkowanych. Ponieważ większość elementów półprzewodnikowych wykorzystuje zjawiska zachodzące w złączach p-n, przedstawiony zostanie ich opis.
W oparciu o złącza wyróżnia się podstawowe elementy półprzewodnikowe takie jak: diody, tranzystory bipolarne i unipolarne, dla których zostanie podana zasada działania oraz właściwości i parametry.
W dalsze kolejności omówione zostaną mikrostruktury półprzewodnikowe, spełniające określone funkcje układowe zwane układani scalonymi.